Review; A Perfect Day

Met o.a.Tim Robbins en Benicio del Toro, vanaf 12 November in de Nederlandse Bioscoop.

Het verhaal;

De film speelt zich af tijdens de nadagen van de Balkan oorlog in een gebied dat niet nader wordt benoemd. We nemen aan dat er Joegoslavië wordt bedoeld. Daar zijn een groepje hulpverleners op een dag aan het werk. Gewoon het werk van een hulpverlener, niets meer en niets minder. Benicio del Toro heeft duidelijk de leiding hier en speelt als Mambrú een degelijke rol. Hij is aanwezig bij een put met zijn tolk Damir, gespeeld door Fedja Stukan. Samen proberen ze er een lijk uit te trekken om zo besmetting van de bron te voorkomen.

Het gaat maar moeizaam en hulp in de vorm van hun twee collega’s B en Sophie gespeeld door Tim Robbins en Mèlanie Thierry is onderweg.

De dag verloopt allerminst op rolletjes en het verhaal komt ook niet verder dan deze ene dag. Wèl wordt de boel nog even op scherp gezet als ene Katya ten tonele verschijnt. Zij is de ex scharrel van Mambrú en bekleedt zo blijkt inmiddels, een iets belangrijkere functie in hulpverleners land.

Mening;

Tja, een film over één dag wordt wel vaker gemaakt. Bill Murray en Tom Cruise weten er aardig mee weg te komen. Zelfs series die per uur het verhaal moeten vertellen kennen we.

Maakt dat de inhoud van deze film dan interessant genoeg om 100 minuten lang naar te kijken? Mwoah, het gegeven van een daadwerkelijke gang van zaken is zoals het is. Dit is blijkbaar wat hulpverleners in risico gebieden kunnen tegenkomen. En dat dat soms rete spannend is komt ook hier duidelijk naar voren, vooral als het onderwerp heel triviaal is, namelijk een bal.

Er komen ook landmijnen voorbij, oorlogstuig en conflicten. Maar ècht oorlog wordt het nooit. In de zin van knallen, vol erop en vechten maar. Schreeuwen, slaan, wanhoop die verbeeld wordt door grenzeloos geweld toe te brengen aan iedereen die in de weg staat.

Nee, niets van dat alles. Terwijl er toch genoeg momenten zijn in het verhaal dat je als toeschouwer denkt dat dát nou juist gerechtvaardigd is.

De conflicten blijven klein, goed geacteerd, maar klein. Een beetje van dit, een beetje van dat. En aan het eind is het verhaaltje weer rond.

Fijn voor de kijker.

Er moet gezegd worden dat het een aardige film is. Mooie locaties en goed acteerwerk. Niemand steekt erboven uit maar ze doen ook niet voor elkaar onder. Het onderwerp is goed gekozen en je krijgt een aardig beeld van de verschrikkingen van de oorlog zoals die geweest moeten zijn daar. Zonder één gelost schot uiteindelijk. En dat is knap. De onderlinge verhoudingen worden ook aardig uitgediept en er zit aardig wat humor in de film.

Allemaal dingen die vóór de film spreken. Laat dat duidelijk zijn. Ga hem dus gewoon kijken en vergeet dat script. Iemand heeft zitten slapen en dat waren niet de acteurs, de camera man en de rest van de crew. Die hebben puik werk geleverd.

Het ligt vooral aan de regisseur Fernando Léon de Arona en zijn compaan die het geschreven hebben. Dat maakt ‘A Perfect Day’ nèt niet helemaal perfect.